افزودن زودهنگام یک داروی SGLT-2 به رژیم درمانی بیماران دیابتی باعث بهبود سطح هموگلوبین گلیکوزیله می شود

 حتی پس از اینکه افراد مبتلا به دیابت نوع 2 تغییرات لازم را در شیوه ی زندگی خود ایجاد کردند و یک رژیم درمانی برای آنها تجویز شد، باز هم طول می کشد تا هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) آنها کاهش یابد و به محدوده ی هدف برسد. گاهی اوقات، افراد قبل از یافتن یک برنامه درمانی که به طور موثرHbA1c ، آنها را کاهش دهد، باید نوع و دوز درمان دیابت خود را 3 تا 4 بار تغییر دهند. مهار کننده های کوترانسپورتر 2 سدیم گلوکز (SGLT2)،مانند داپاگلیفلوزین با کاهش باز جذب گلوکز در بدن کار می کنند و همچنین وزن بدن فرد را کاهش می دهند.

این مطالعه یک مطالعه کوهورت گذشته نگر غیر مداخله ای بود که هدف آن بررسی ایده ی شروع زودتر داپاگلیفلوزین به منظور کاهش سریعترHbA1c ، نسبت به شروع تاخیری این دارو در مراحل بعدی درمان بود.

 شرکت کنندگان در این مطالعه، تا 15 ماه پس از شروع داپاگلیفلوزین تحت نظارت قرار گرفتند. معیارهای ورود به این مطالعه عبارت بودند از: داشتن حداقل 18 سال سن، شروع درمان با داپاگلیفلوزین از نوامبر 2012 تا آگوست 2016 و تشخیص قطعی دیابت نوع 2 قبل از آغاز مطالعه.

 افرادی که در این مطالعه شرکت داده شدند، تشخیص قطعی دیابت نوع 2 برای آنها حداقل 12 ماه قبل از مطالعه صورت گرفته بود، از متفورمین یا سولفونیل اوره به عنوان درمان اولیه و از داپاگلیفلوزین حداقل شش ماه با یک دوره پیگیری 6 ماهه استفاده می کردند. یکی از معیارهای خروج از این مطالعه شامل تشخیص تایید شده ی دیابت نوع 1 یا دیابت حاملگی بود. همچنین بیمارانی که از درمانهای تزریقی برای دیابت خود استفاده می کردند، مانند انسولین یا آگونیست GLP-1 از این مطالعه خارج شدند. مصرف زودهنگام داپاگلیفلوزین، به تجویز این دارو به عنوان دومین دارو پس از درمان های خط اول متفورمین یا سولفونیل اوره برای بیمار اطلاق می شد. اگر داروی دیگری بین یکی از روشهای درمانی خط اول و داپاگلیفلوزین تجویز شده بود، بیماران بعنوان مصرف کنندگان دیرهنگام داپاگلیفلوزین در نظر گرفته می شدند.

برخی از نتایج اولیه ی این مطالعه شامل تغییر درHbA1c ، وزن و فشار خون سیستولیک بودند. تغییرات در اندازه گیری معیارهای فوق در هر دو گروه بررسی گردید تا تغییر واقعی بر اساس زمان افزودن داپاگلیفلوزین به رژیم درمانی بیماران مشخص گردد.

در مجموع 3،774 بیمار در این مطالعه بررسی شدند. 951 نفر از این بیماران به عنوان مصرف کنندگان زودهنگام داپاگلیفلوزین و 2823 نفر مصرف کنندگان داپاگلیفلوزین در مراحل بعدی درمان در نظر گرفته شدند. برخی از روندهایی که در این مطالعه مشاهده شد، عبارت بود از: مصرف کنندگان زودهنگام داپاگلیفلوزین به طور معمول جوان تر بودند، به احتمال زیاد زن بودند و در مقایسه با گروه درمان دیرهنگام با داپاگلیفلوزین، مدت زمان تشخیص دیابت نوع 2 آنها کوتاه تر بود.

میانگین کاهش HbA1c برای گروه مصرف کنندگان زودهنگام داپاگلیفلوزین، 1.6 درصد بود در حالیکه گروهی که این درمان را دیرتر آغاز نموده بودند، میانگین کاهش 1.0 درصدی را تجربه کردند. در میان بیمارانی که داپاگلیفلوزین را به عنوان خط دوم درمان(دریافت زودهنگام) دریافت نموده بودند، کمتر احتمال داشت که کاهش سطح HbA1c، در افرادی که بیش از 70 سال سن داشتند، به اندازه ی افراد کمتر از 55 سال، باشد. این مطالعه نشان داد که از نظر کاهش وزن و فشار خون سیستولیک هیچ تفاوتی بین دو گروه وجود ندارد.

هنوز تحقیقات بیشتری باید برای ارزیابی استفاده ی زودهنگام از داپا گلیفلوزین بمنظور بهبود کنترل قند خون در کسانی که با درمان اولیه به اهداف قند خون خود دست پیدا نمی کنند، انجام شود. با این حال، این مطالعه گامی در مسیر درست بود.

گزیده ای از این مطالعه:

• افزودن داپاگلیفلوزین می تواند سبب کاهش سریعتر HbA1c در کسانی شود که به اهداف گلایسمی خود با خط اول درمان نرسیده اند.

• این مطالعه همچنین ثابت کرد که افزودن زودهنگام داپاگلیفلوزین به رژیم درمانی بیماران می تواند فواید قابل توجهی را در مقابل افزودن آن پس از آزمایش سایر داروهای دیابت ایجاد نماید.

• برای تأیید اعتبار مزایای بالینی این مطالعه و خطرات مرتبط با این تغییر در درمان، باید یک مطالعه پیگیری آغاز شود.

منبع:

http://www.diabetesincontrol.com/adding-dapagliflozin-early-treatment-plan-yields-positive-a1c-levels/